Biografie
Je zou de ondoordringbaarheid van Afrika het hoofdthema in het werk van Theo Ruyter kunnen noemen. Zo vormt die ook de rode draad in zijn novelle Retourtje Afrika, over de reis van een vader en zijn twee jongvolwassen kinderen door Tanzania. Een zoektocht naar het verleden van de hoofdpersoon, een verloren tijd die niet te herstellen is, laat staan uit te leggen aan twee pubers. Het armoedige land, dat inmiddels van alle glorie lijkt ontdaan, kan zijn kinderen maar weinig bekoren. Het enige waar zij tijdens hun vakantie werkelijk naar verlangen is het hotelzwembad.
Ruyter, die in de jaren zeventig, de eerste Nederlandse correspondent was in Afrika (ten zuiden van de Sahara), schreef eerder de non-fictie boeken De Koe lacht niet meer en Requiem voor de Hulp, die tot veel discussie leidden in de ontwikkelingssector. Ook richtte hij het Comité tegen de Goede Doelen Gekte op. Uit het manifest dat hij daarvoor opstelde:
“Het zal vele van die filantropen een rotzorg zijn of hun goede doelen zoden aan de dijk zetten, of ze andere mogelijke gevers een rad voor ogen draaien 0f andere ontvangers blij maken met een dooie mus. Er is sprake van een epidemische helpzucht en daar weten zij wel raad mee.”
Theo Ruyter
Eind 2014 ging hij een nieuw avontuur aan in Suriname, waar hij journalistiek werk verrichtte voor met name het maandblad Parbode en het dagblad De West, een eigen site lanceerde en ook weer tijd vond voor het schrijven van fictie. In de roman De Blauwe Neger, die in 2016 bij Ralicon verscheen, zette hij een uitroepteken achter ‘Afrika’ en in de verhalenbundel Gerrit (Publishing Services Suriname, 2017) is de hoofdstad van Suriname de plaats van handeling. Naar aanleiding van zijn vertrek in oktober 2018 publiceerde hij in eigen beheer Prikkeldraad, een selectie van veertig blogs.
Theo’s leven in het kort
- Geboren in Haarlems ziekenhuis tijden hongerwinter, 3 december
- Door zuster Jozefina (kleuterschool) klaargestoomd om ‘de eerste klas’ te kunnen overslaan, 1951
- Ingetreden in klein-seminarie (MSC) Driehuis-Velsen, 1956
- Internaat Thomas College Venlo, 1961-63
- College voor Latijns-Amerika Leuven (B), 1963-4
- Universiteit van Amsterdam (PSF-A), 1964-1972
- Kandidaat-assistent tevens redacteur Folia Civitatis, 1968-1972
- Correspondent Afrika vanuit Tanzania voor o.m. De Tijd, De Standaard, NRC Handelsblad, 1972-1975
- Getrouwd met Terry Haentjens Dar es Salaam, 1975
- Beleidsmedewerker ministerie van buitenlandse zaken Den Haag, 1976-79
- Onderzoek OSACI (Amsterdam), redactie Onze Wereld/Novib (Den Haag), medewerker PPR-fractie Tweede Kamer 1979-1985
- Directie SNV Tanzania (Dar es Dalaam, Dodoma) en Ethiopië (Addis Abeba), 1985-8
- Verkeersongeluk en overlijden Terry, augustus 1986
- Wereldreis Europa, Azië, Australië, Oceanië, Amerika’s, Europa 1988-9
- Development officer Friends of the Earth Intl, Both Ends, Natuur & Milieu, Attac enz., jaren 90
- Getrouwd met Mija Hesseling en twee kinderen (Jonas, 1991; Emma, 1993)
- Directeur programma Friedensdienst Eirene in Tsjaad/Ndjamena, 2001-3
- Medewerker woon-werkgemeenschap Emmaus-Langeweg (Noord-Brabant), 2006-8
- Scheiding, verhuizing met Emma naar IJmuiden, 2008
- Verkoop huis IJmuiden en emigratie naar Suriname/Paramaribo, 2014
- Verhuizing van Paramaribo naar Openbaar Lichaam Bonaire (OLB), 2018
- Behandeling prostaatkanker in Colombia/Bogota, 2019-20
- Uitschrijving OLB en aankomst in Europees Nederland als tussenstop, eind juni 2022
