De premier van het Koninkrijk, die naar aanleiding van Pasen een kaarsje opstak in een kerk in Den Haag. Nooit gemerkt dat hij iets met godsdienst te schaften had. Integendeel, onlangs citeerde de Amigoe nog een Antilliaanse student, die tot zijn verbazing had geconstateerd dat Rutte in zijn toespraken over de coronacrisis nooit van God gewaagde.
In dit geval moest hij natuurlijk nodig tot uiting brengen, hoe zeer hij meeleeft met christenen in de paastijd. Want deze keer moesten ze in hun kot blijven vanwege de anderhalvemetersamenleving, die hij zijn onderdanen als het ei van Columbus in de maag had gesplitst. Een nogal selectief medeleven trouwens, want de door zijn beleid getroffen bevolkingsgroepen zijn legio.
Hoe zullen we ons de COVID-19crisis straks herinneren? Vroeg of laat zullen ‘we’ deze ook te boven komen en gemakkelijk vergeten welke offers daarvoor zijn gebracht.
Om te beginnen moet het voor heel wat autoriteiten, van doortrapte potentaten tot notoire lijntrekkers, een godsgeschenk geweest zijn. Even, zolang het duurt, verlost zijn van de dagelijkse sores, zwaarden van Damocles, wat voor hete hangijzers en molenstenen dan ook. Er is nog maar één ding dat telt, één probleem dat moet worden opgelost, aller ogen zijn op jou gericht, je krijgt carte blanche. Als je dit gevaar weet te bezweren, word je voor eeuwig wit gewassen en kun je straffeloos je gang gaan!
Kijk maar hoe het hier op Bonaire is verlopen. Het openbaar lichaam (OLB), tien jaar geleden zo lichtzinnig in het leven geroepen, begon langzamerhand op een dood paard te lijken waar niemand meer een cent voor gaf. In 2018 kwam het Rijk nog met een programma van eisen, voor de vorm ‘bestuursakkoord’ geheten. De ‘programmamanager’ die was opgezadeld met de uitvoering, is inmiddels langer dan een jaar met een heel team aan de slag geweest zonder dat hij er iets over naar buiten mocht brengen…
Dit alles kwam eind maart opeens in een héél ander daglicht te staan. Dankzij de noodverordening waarmee het eiland zich in de wereldwijde strijd tegen het coronavirus stortte. Met een zucht van verlichting – eindelijk werk aan de winkel – werden grenzen gesloten, ambtenaren naar huis gestuurd, samenkomsten verboden, kortom de gezaghebber greep zijn kans om ook eens een vuist te maken en van de nood een deugd.
Het hele eiland stond op zijn kop. Weldra werd aan de verordening een prijslijst toegevoegd, met de boetes die je kon krijgen voor alle mogelijke overtredingen van de nieuwe regels. Zo werd de ene angst op de andere gestapeld en als je dan af en toe maar een een diender in een auto laat rondrijden, houd je de gemakkelijk de boel in het gareel.
Kort voor Pasen deed de gezaghebber er nog een schep bovenop, omdat op dit eiland nog altijd geen besmetting was geconstateerd. Onder het motto ‘we gaan actief op zoek naar het virus’ riep hij iedereen op zich te laten testen. Vandaar dat deze week in een tent achter het ziekenhuis een vierdaagse drive-thru wordt georganiseerd.
Het evenement is een coproductie van het OLB/Publieke gezondheid en de Rijksdienst Caribisch Nederland. Bien étonnés de se trouver ensemble, maar nood breekt wet. Vooralsnog heeft geen van beiden zich uitgelaten over de consequenties in het geval dat nu wél besmette personen te voorschijn komen. Vooruitzien is niet hun sterkste kant, a fortiori wat het tijdperk na de crisis aangaat. Dat wordt van een koude kermis thuiskomen.
0 reacties